DBA’ların Bilmesi Gereken Startup Parametreleri

DBA’ların izledikleri her ortamda, uygulamaların belirli bir sunucuda en iyi şekilde nasıl çalıştırılabileceğini bilmek isterler. Bu sürekli performans ayarlama arayışında, her zaman SQL Server başlatmayı optimize etmenin benzersiz yollarını bulurlar. Bu makale, çoğu DBA’nın günlük yaşamlarında kullandığı bu parametreleri bulmakla ilgilidir.

SQL Server her başladığında, üç başlangıç parametresine ihtiyaç duyar:

  • Master database data file location (-d parameter)
  • Errorlog file location (-e parameter)
  • Master database transaction log file location (-l parameter)

SQL Server başlangıç parametrelerini görüntülemek için Configuration Managerı açıyoruz. SQL Server Service’e sağ tık>Properties şeklinde SQL Hizmetleri özellikleri penceresi karşımıza çıkmış oluyor.

SQL Server Configuration Manager

Startup Parametres sekmesine tıklıyoruz.

Startup Parametreleri Sekmesi

Bu ekranda gördüğünüz gibi -d, -e ve -l startup parametreleri default olarak mevcut.

Not: Başlangıç seçeneklerinin yanlış kullanımı sunucu performansını etkileyebilir ve SQL Server’ın başlamasını engelleyebilir.

Default(varsayılan) startup seçenekleri:

Default Startup ParametreleriAçıklama
-dMaster veritabanının mdf dosyasının path’inin bilgisini içerir.
-eERRORLOG’un path’inin bilgisini içerir.
-lMaster veritabanının ldf dosyasının path’inin bilgisini içerir.

Diğer startup parametrelerini de kısaca açıklayalım;

-c : SQL Server’ı komut isteminden başlatırken başlatma süresini kısaltır. SQL Server başlatıldığında Servis olarak çalışır. Bu startup parametresini ekleyerek servis olarak başlamayacağını kurmuş oluyor.

-f : SQL Serverı minimum yapılandırmayla başlatır. Bu, bir yapılandırma değeri ayarının (örneğin, memory yetersizliği ) sunucunun başlamasını engellediği durumlarda kullanışlıdır. SQL Server’ı minimum konfigürasyon modunda başlatmak, SQL Server’ı tek kullanıcı moduna geçirir.

-m : Single user modunda bir SQL Server konfigürasyonu başlatır. Single user modunda bir SQL Server örneğini başlattığınızda, yalnızca tek bir kullanıcı bağlanabilir ve CHECKPOINT işlemi başlatılmaz. CHECKPOINT, tamamlanan işlemlerin düzenli olarak disk önbelleğinden veritabanı aygıtına yazılmasını garanti eder. (Genellikle bu seçenek, onarılması gereken sistem veritabanlarıyla ilgili sorunlar yaşarsanız kullanılır.) sp_configure güncellemelere izin ver seçeneğini etkinleştirir. Varsayılan olarak, güncellemelere izin ver devre dışıdır. SQL Server’ı tek kullanıcı modunda başlatmak, bilgisayarın yerel Yöneticiler grubunun herhangi bir üyesinin, sysadmin sabit sunucu rolünün bir üyesi olarak SQL Server’a bağlanmasını sağlar.

-g : SQL Server Error Log’da aşağıdakilerden birini görmediğiniz sürece bu parametreyi set etmemelisiniz.

“Failed Virtual Allocate Bytes: FAIL_VIRTUAL_RESERVE <size>”

“Failed Virtual Allocate Bytes: FAIL_VIRTUAL_COMMIT ”

Belirtilen uygulama için connection limiti koyar. Aşağıdaki gibi kullanabilirsiniz.
-m”Microsoft SQL Server Management Studio – Query”
-m”SQLCMD”

-mClient : Bu parametreyi set etmek yerine uygulamalarda connection problemlerini çözmeleri konusunda uygulama geliştiricileri ile irtibata geçmelisiniz. Microsoft bir güvenlik çözümü olarak bu parametrenin set edilmemesini tavsiye ediyor.

-n : SQL Server olaylarını kaydetmek için Windows uygulama log kullanmaz. Bir SQL Server -n ile başlatırsanız, -e başlatma seçeneğini de kullanmanızı öneririz. Aksi takdirde, SQL Server olayları log olarak kaydetmez.

-x: Bazı izleme özelliklerini pasif ederek sql server’ı başlatır.

  • SQL Server’ın performansını monitoring etmek için
  • CPU zamanının istatistiklerini isabet oranını tutma
  • DBCC SQLPERF komutu için bilgi toplama

-E : Bir dosya grubundaki her dosya için ayrılan uzantı sayısını artırır. Bu seçenek, dizin veya veri taramaları çalıştıran sınırlı sayıda kullanıcıya sahip veri ambarı uygulamaları için yararlı olabilir. Performansı olumsuz etkileyebileceğinden başka uygulamalarda kullanılmamalıdır. Bu seçenek, SQL Server’ın 32-bit sürümlerinde desteklenmez.

-h : Hot Add Memory ile server’ı restart etmeden fiziksel olarak memory eklenebiliyor. Bu işlemi gerçekleştirebilmeniz için işletim sisteminizin ez az Windows Server 2003 ve SQL Server’ın en az SQL Server 2005 olması gerekiyor. Aynı zamanda SQL Server’ın da 64 bit olması ya da AWE’nin aktif edilmiş olması gerekiyor. SQL Server’ı -h startup parametresiyle başlatmanız gerekiyor. SQL Server 2017 ‘de bu parametre artık desteklenmiyor.

Single user modu ve minimum konfigürasyon modu gibi bazı başlatma seçenekleri, temel olarak sorun giderme sırasında kullanılır. Sorun giderme için sunucuyu –m veya –f seçenekleriyle başlatmak, sqlservr.exe’yi manuel olarak başlatırken komut satırında en kolayıdır.

Referanslar

https://learn.microsoft.com/en-us/sql/database-engine/configure-windows/database-engine-service-startup-options?view=sql-server-ver16

https://www.algaestudy.com/2017/12/sql-server-startup-options.html

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir